هر چه به این ورو اون ور  سر ک کشیدم و دنبا لش گشتم

 خبری ازش نبود .از هر کی که فکر کنین سراغش رو گرفتم

 ،ازپیر وجوان،زن ومرد ،دخترو پسر اما نبود که نبود !نه در گفتار

ورفتار ،نه در چشمها ودلها مثل اینکه همه فراموش کرده اند

چیزی به نام محبت و عاطفه هم وجود دارد .انگار

 نسل امروز آدمی وارث بی مهری هاست .شده ایم

 مانند روبات از پیش برنامه ریزی شده  بدون احساس

وعشق ومهربانی غرق در زندگی شده ایم .نه مونس

 وهمدمی ،نه رفاقت محکمی نه تکیه گاه وشانه ای

که بشه روش هق هق گریه کنیم.دل داریم اما رسم

 دلداری را نمی دانیم ودل همدیگر رو میشکنیم .

عاشق می شویم اما رسم عاشقی ووفا را به جا

 نمی آوریم . رفیق می شویم امامعنی صداقت و

 راستی و یکرنگی را فراموش کرده ایم .انسانیم اما

رسم آدمیٌت و محبت را به جا نمی آوریم .اگر فردا

دیدی پدر وپسری ،خواهر وبرادری بی اعتنا از کنار

 هم گذشتندوهمدیگر رو نشناختن،متعجب نشیم این

 آینده ایست که ما در حال ساختنش هستیم

ای دل غافل ...